กาลครั้งหนึ่ง ในปัจจุบันกาลนี่เอง ธนบัตรแบ๊งค์ ๑๐๐๐ ได้ถูกพิมพ์ออกมาสู่ท้องตลาด

หลังจากนั้นก็ได้อยู่ในกระเป๋าของนักธุรกิจ ประชาชนผู้มีอันจะกินทั้งหลาย

ด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งจนอดเก็บไว้ไม่อยู่

แบ๊งค์ ๑๐๐๐ จึงพูดกับแบ๊งค์อื่นๆออกมาว่า

“ นี่พวกเธอ ดูสิ ฉันได้เดินทางไปที่ต่างๆกับบรรดาเศรษฐีทั้งหลาย

ฉันไปมาแล้วทั่วโลก ทั่วทุกทวีปก็ว่าได้ ” พูดแล้วก็หัวเราะ 555....

แบ๊งค์ ๕๐๐ จึงพูดว่า .....

“เธอนี่โชคดีจังที่ได้เดินทางไปทั่วโลก แต่ฉันก็ได้เดินทางไปตามห้างสรรพสินค้า

ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้ทั่วประเทศเหมือนกันนะ”

แบ๊งค์ ๑๐๐ จึงพูดว่า

“ฉันไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือตามห้างสรรพสินค้าหรอก

ส่วนใหญ่ฉันจะอยู่โชห่วงมากกว่า แล้วก็ร้านค้าตามท้องถนนนะ

พอพูดจบจึงถามแบงค์ ๒๐

แล้วเธอล่ะ แบ๊งค์ ๒๐ เธอไปไหนมาบ้าง เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ

“ฉันไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือตามห้างสรรพสินค้าหรอก

ส่วนใหญ่ฉันจะอยู่ตามวัด เขาทำบุญวัด อยู่ในตู้บริจาค และติดอยู่ตามต้นกฐิน

ถึงฉันจะไม่ใหญ่โตอะไร แต่งานบุญทุกงานก็มีพวกฉันมากที่สุดนะจะบอกให้”

คนเราเวลาใช้จ่ายเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน จ่ายเป็นพันเป็นหมื่นไม่มีความเสียดายเลย

แต่เวลาทำบุญกลับทำแค่ ๒๐ บาทก็พอ แล้วคุณล่ะคะ ?????